Relacja z warsztatów " Zrozumieć emocje"

4 czerwca odbyły się ostatnie (już trzecie) warsztaty z Psychologii Pozytywnej i Wiary zatytułowane
„Zrozumieć emocje”, prowadzone przez doktora psychologii i terapeutę ojca Piotra Kwiatka OFMCap.
Był to niezwykle cenny czas dla prawie pięćdziesięciu uczestników. Podobnie jak podczas poprzednich
spotkań i tym razem otrzymaliśmy konkretną wiedzę teoretyczną na temat świata ludzkich afektów,
próbowaliśmy zdiagnozować samych siebie pod kątem tego ile w nas jest emocji w danej chwili i
które dominują; następnie Prelegent pokazał szereg przydatnych narzędzi do tego jak radzić sobie ze
sferą emocjonalną.
Ojciec Piotr, który jest również terapeutą, podpowiadał jak uczyć się rozumienia i nie tyle panowania
nad emocjami, co zarządzania nimi w konstruktywny sposób. Wspólnie doszliśmy do wniosku, że
emocje będąc tak wartościowymi dla każdego, zostają przez nas, rodziców, nauczycieli,
zaniedbywane i nie są „wychowywane”. Kształcimy nasze sprawności intelektualne, rozwijamy
wiedzę o świecie, uczymy się wielu rzeczy, a zaniedbujemy rozwój inteligencji emocjonalnej. Przez to
zwykle nie rozumiemy emocji, szczególnie tych trudniejszych: gniewu, złości, frustracji. Nie wiemy
dlaczego się pojawiają i jak duży wpływ na ich zaistnienie mamy sami, nasza historia życia, ludzie z
którymi się wychowywaliśmy oraz relacja z drugim człowiekiem. Wystarczy zapamiętać: każda
emocja jest ważna, każda o czymś informuje, coś przekazuje – nie należy jej negować. To nie afekt
jest odpowiedzialny za moje zachowanie, to ja działam pod wpływem emocji i moja reakcja może
mieć pozytywny lub negatywny skutek dla mnie czy otoczenia. Przykładowo - ojciec Kwiatek zaprosił
kilku uczestników do odegrania sytuacji życiowej – idziesz ulicą i stajesz niechcący na skórce banana:
poślizg, upadek i emocja oraz reakcja na nią. Jeden człowiek w gniewie i głośnych słowach oburzenia
poszukiwał sprawcy, który skórkę wyrzucił; inny dziękował Bogu, że sobie nogi czy endoprotezy nie
uszkodził, jeszcze inny przerzuci na siebie winę twierdząc, że zawsze musi w coś wdepnąć i sam jest
sprawcą upadku. Tak prosta scenka otwiera nasze oczy na różnorodny i niezwykle bogaty świat
emocji, drzemiących w każdym z nas. Po takim przykładzie - mówił brat Piotr - pojawia się pole do
działania do „wychowywania” emocji: do refleksji nad zdarzeniem, które sprowokowało afekt; do
analizy myśli, które emocję aktywują i nad działaniem, które pod jej wypływem podjęliśmy. Często
okazuje się, że nasze myśli, odpowiadające za wywołanie emocji, są po prostu nieprawdziwe lub
nieuzasadnione.
Warsztaty pozostawiają nas z poczuciem niedosytu, z potrzebą zagłębiania się w świat emocji,
diagnozowania ich stanu, rozpoznawania mechanizmów i schematów ich powstawania oraz
dążeniem do właściwego kierowania sobą. Jeszcze swojego wnętrza do końca nie znamy, ale dzięki
książkom, które Prowadzący nasze zajęcia napisał (albo inni napisali i zostały nam polecone) oraz
dzięki twórczym warsztatom, nie czujemy się osamotnieni w działaniu. Mamy narzędzia z których
możemy czerpać, a nade wszystko mamy Boga, który spogląda na nas przychylnie i jest największym
sprzymierzeńcem człowieka w trudzie pracy nad przełamywaniem słabości.
Dziękujemy oo. franciszkanom, osobom odpowiedzialnym za organizację trzech spotkań, a przede
wszystkim o. Piotrowi Kwiatkowi, że mogliśmy tak twórczo i owocnie przeżyć kolejne części
warsztatów, poznając swój wewnętrzny i relacyjny świat. Czekamy na kolejne!
Z wdzięcznością
Anna